Sunday, January 27, 2008

ဒုိ႕ကေတာ့ ကုိယ္ဌာေနမွာဘဲ

ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ဳိးအမ်ားစု အထူးသျဖင့္ ေငြကုန္ထံလူမ်ားဟာ နာမက်န္းျဖစ္ၿပီဆုိရင္ အမိႏုိင္ငံထက္ကုိ အျခားႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ ထုိင္း၊ စကၤာပူစတဲ့ ႏုိင္ငံေတြကို သြားကုသဖို႕ စိတ္ကူးၾကပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ျမင္တာကေတာ့ ကုသဖုိ႕ထက္ အမ်ားအျမင္မွာ အထင္ၾကီးခံခ်င္ၾကဖုိ႕က မ်ားပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားမေျပာနဲ႕ ျပည္တြင္းမွာ ကုသမႈခံယူတဲ့အခါေတာင္ တခါတေလ သူတို႕ေျပာတာကို နားေထာင္မိၾကရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရယ္စရာေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။

“အန္တီ ေနေကာင္းရဲ႕လား”

“ေအးကြယ္ အခုေတာ့ ပါရဂူနဲ႕ ျပေနရတယ္ကြယ့္”

အားလုံးလဲ ဒီလုိ ဒီလုိ ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ နာမက်န္းျဖစ္တာကိုေတာင္ ဂုဏ္တုဂုဏ္ၿပိဳင္ ေသမင္းကို အံတုၿပီး ၾကြားေနၾကေသးတယ္..အ့ံေရာ...အံ့ေရာ..ဗ်ာ။ ေတာ္ၿပီေပါ့ ေဆးကုေနရတယ္ဆုိ။ သူတုိ႕ကိုယ္တုိင္ သူတုိ႕မသိ၊ ပါရဂူနဲ႕ျပမွေတာ့ျဖင့္ ေသဖုိ႕ကပိုၿပီး နီးစပ္ေနၿပီဆုိတာကို။ ေရာဂါကိုေတာင္ ပုံၾကီးခ်ဲ႕ခ်င္ေသးတယ္။ ဘယ္ကဘယ္ပုံျဖစ္တာ ဘယ္လိုလုပ္မွ ရတာ အစရွိသျဖင့္ သူတုိ႕မို႕လုိ႕ မေၾကာက္ၾကတယ္။

အဲ..ပုိၿပီး တပ္ႏုိင္..ႏုိင္ငံျခားသြားကုၾကျပန္ၿပီဆုိလို႕ကေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းလိုက္မလဲ...ၾကြားဖို႕က တတန္းၾကီး...ျမန္မာျပည္ေတာင္ ျပန္မေရာက္လာေသးဘူ...က်န္ခဲ့တဲ့ ေဆြမ်ဳိးညာတိေတြက ဘယ္လုိကဘယ္ပံု ....ပုံၾကီးခဲ်႕ေျပာၾက။ အုိ...စိတ္ပိန္စရာ သူတုိ႕အစားဗ်ာ...






ဥပမာအေနနဲ႕ဆုိ...အခု စကၤာပူမွာ အေထြေထြကု ဆရာ၀န္နဲ႕ျပမည္ဆုိရင္ အနည္းဆုံး ေဒၚလာ ၃၀ ေလာက္က်တယ္..ဒါ႐ုိး႐ုိး ဖ်ားနာတဲ့အခါေနာ္..အဲဒီေတာ့ တြက္ၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ... ခြဲစိတ္ဘာညာလုပ္ရမယ္ဆုိရင္ ... ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျဖစ္သြားမလဲဆုိတာေပါ့။ သြားေရာဂါျဖစ္လုိ႕ ဆရာ၀န္ဆီသြားၾကည့္ ..သြားတစ္ေခ်ာင္းႏုတ္မယ္ဆုိရင္ ေဒၚလာ ၂၀၀ အထက္မွာ ရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕လို အညတရေတြအတြက္ကေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တိုင္ ေဒါက္တာရမ္းကုလုပ္၊ မလုပ္ႏုိင္ရင္ ေဆးဆုိင္က ေဆးေရာင္းတဲ့ သူဆီေမးျမန္း၊ ဒါမွမဟုတ္ ေရာဂါမွန္သမွ်စုထား ျမန္မာျပည္ျပန္မွ ...ဟဲ.ဟဲ အထူးကုနဲ႕ျပတယ္။ အဲဒီသြားကုိ ျမန္မာျပည္မွာ ျပန္လုပ္ရင္ေလ...ေငြ သုံးေလးေသာင္းနဲ႕ အဲယားကြန္းရွိတဲ့ ေဆးခန္းမွာ ဆရာ၀န္က တစ္ေယာက္၊ သူနာျပဳက သုံးေယာက္ေလာက္ ျပဳစုတာကုိ ခံၿပီး ကုလုိ႕ရတယ္။

...အဲဒီလုိေျပာျပေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း အၾကံေပးတာကို ေျပာျပခ်င္တယ္။

“မင္းကြာ ဒါမ်ား ရန္ကုန္မွာ ဆရာ၀န္အမ်ဳိးသမီးေတြ တစ္ပုံၾကီး၊
တစ္ေယာက္ေလာက္ကုိ အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္ပါလား”
တဲ့။

ဟုတ္ပဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေကာင္းတဲ့အၾကံပါ။ သူေျပာတာကေတာ့ လြယ္လြယ္ေလး။ အဲဒီဆရာ၀န္က စကၤာပူေရာက္ရင္ ဆရာ၀န္မွမဟုတ္ေတာ့တာ။ ေဆးကု လက္ေထာက္တုိ႕ ဘာတုိ႕နဲ႕ဘဲ စၿပီး အလုပ္လုပ္ရတာ။ ၿပီးေတာ့ သူေျပာတဲ့အတုိင္းဆုိ ဟုတ္ပါရဲ႕။ မသကာ သူကကုိယ့္ကို မကုဘဲ.. ကိုယ္ကျပန္ၿပီး သူျဖစ္သမွ် ေရာဂါေပါင္းစုံကုိ ျပန္ကုေနရရင္ ..ကုိအ၀ွာေျပာသလို..

“ကုလားခပ္တဲ့ေရ ကုလားအ၀ွာကို ေဆးတာနဲ႕ ကုန္ေရာ” လိုျဖစ္ေနအုံးမယ္လို႕ စိတ္ထဲေတာ့ေတြးမိပါရဲ႕။

ေဆးကုသစရိတ္က ၾကီးရတဲ့အထဲ သူ႕ပါေပါင္းၿပီး ကုေပးရအုံးမယ္ဆုိရင္ အမေလး..အေမေရ.... ဒီတစ္သက္ေတာ့ ပရာဒုိ..၀ယ္မစီးႏုိင္ေတာ့ပါဘူးလုိ႕ ၿငီးရမလုိ႕ေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။

ဒါ့ေၾကာင္ အခုေတာ့ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိဂ႐ုစိုက္မွ၊ ကုိယ္ျဖစ္ရင္ ဘယ္ငတိမွ အနားမွာရွိမွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာကို။ (လူပ်ဳိတစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ေပါ့ ဟဲ..ဟဲ)